
Çdo sekondë në këtë planet dikush po shpik diçka të re, po nis një projekt, po dështojnë dhe po ngrihen sërish. Bota ecën me ritëm marramendës dhe kjo jo vetëm prej zhvillimit të teknologjisë, por dhe nga ambicia jonë e vazhdueshme për vetëpërmbushje.
Ndërkohë diku është një nënë e re, në orën 03:00 të mëngjesit. Nga njëra dorë ushqen krijesën e vogël me gji, ndërsa me dorën tjetër mban telefonin dhe pyet veten si mund “të mos mbetem pas”. Ndërkohë që ajo ka qenë “duke krijuar një njeri”, shokët e saj kanë çuar përpara idetë e tyre.
E kuptoj qartë: bota e burrit dhe e gruas nuk rrotullohet me të njëjtën shpejtësi.
Dikush mund të thotë: “Një grua lehonë nuk ka pse të mendojë për punën kaq shpejt.” Mirë, po “kush i jep asaj pak pushim”? Kush e pret të rikthehet në kohën e saj?
A mbaron ndonjëherë roli i nënës? Jo.
Po koha, a i jep asaj të njëjtin shans për të mos humbur momentumin? Edhe më pak.
Mëmësia është gjëja më madhështore që kam përjetuar. Më ka dhënë forcë të marr malet, sepse dua që vajza ime të ketë një shembull përballë. Por një zë i brendshëm i çdo gruaje në vendin tim pyet: A është akoma në kohë? Apo humba trenin? A duhet të pranoj më pak sukses, vetëm sepse nisi disa stacione më vonë?
Zhvillimi nuk i pret. As suksesi nuk i pret.
Nga ana tjetër, pritshmëritë ndaj saj, si grua, si nënë, si profesioniste, rrinë të pandryshuara. Madje shpesh rriten.
Kush vendosi që gara të fillojë kur ajo ende po “mbledh kockat”? A jam vetëm në këtë luftë të brendshme mes hyjnores së të qenit nënë dhe zjarrit për të ecur me ritmin e botës? Besoj që jo.
Dhe pikërisht ndaj pyes veten: Kush i jep pak pushim një gruaje?
Ps: Shkruar nga një mami e re, mes sfidash për të qenë mamaja perfekte për bebin e saj, por dhe e përgjegjshmja për punën. E gjitha kjo ende gjatë 40 ditëve, e që më bën të mendoj mos edhe këtë ndjesi e kam “prej hormoneve”?
- Shkruar për Anabel nga një grua anonime, për rubrikën “Untold Stories” – streha ku rrëfejmë ato çaste kur zemra kërkon të flasë, qoftë për të mirat, qoftë për të vështirat, për ndjesitë më të thella që nuk duam t’i mbajmë brenda. Nëse edhe ju dëshironi të ndani historinë tuaj, na shkruani në [email protected].