English
Anabelizim

Kush i jep pak pushim një gruaje?

Kush i jep pak pushim një gruaje?
Foto: peachypoolz/ Pinterest

Çdo sekondë në këtë planet dikush po shpik diçka të re, po nis një projekt, po dështojnë dhe po ngrihen sërish. Bota ecën me ritëm marramendës dhe kjo jo vetëm prej zhvillimit të teknologjisë, por dhe nga ambicia jonë e vazhdueshme për vetëpërmbushje.

Ndërkohë diku është një nënë e re, në orën 03:00 të mëngjesit. Nga njëra dorë ushqen krijesën e vogël me gji, ndërsa me dorën tjetër mban telefonin dhe pyet veten si mund “të mos mbetem pas”. Ndërkohë që ajo ka qenë “duke krijuar një njeri”, shokët e saj kanë çuar përpara idetë e tyre.

E kuptoj qartë: bota e burrit dhe e gruas nuk rrotullohet me të njëjtën shpejtësi.

Dikush mund të thotë: “Një grua lehonë nuk ka pse të mendojë për punën kaq shpejt.” Mirë, po “kush i jep asaj pak pushim”? Kush e pret të rikthehet në kohën e saj?

A mbaron ndonjëherë roli i nënës? Jo.

Po koha, a i jep asaj të njëjtin shans për të mos humbur momentumin? Edhe më pak.

Mëmësia është gjëja më madhështore që kam përjetuar. Më ka dhënë forcë të marr malet, sepse dua që vajza ime të ketë një shembull përballë. Por një zë i brendshëm i çdo gruaje në vendin tim pyet: A është akoma në kohë? Apo humba trenin? A duhet të pranoj më pak sukses, vetëm sepse nisi disa stacione më vonë?

Zhvillimi nuk i pret. As suksesi nuk i pret.

Nga ana tjetër, pritshmëritë ndaj saj, si grua, si nënë, si profesioniste, rrinë të pandryshuara. Madje shpesh rriten.

Kush vendosi që gara të fillojë kur ajo ende po “mbledh kockat”? A jam vetëm në këtë luftë të brendshme mes hyjnores së të qenit nënë dhe zjarrit për të ecur me ritmin e botës? Besoj që jo.

Dhe pikërisht ndaj pyes veten: Kush i jep pak pushim një gruaje?

Ps: Shkruar nga një mami e re, mes sfidash për të qenë mamaja perfekte për bebin e saj, por dhe e përgjegjshmja për punën. E gjitha kjo ende gjatë 40 ditëve, e që më bën të mendoj mos edhe këtë ndjesi e kam “prej hormoneve”?

- Shkruar për Anabel nga një grua anonime, për rubrikën “Untold Stories” – streha ku rrëfejmë ato çaste kur zemra kërkon të flasë, qoftë për të mirat, qoftë për të vështirat, për ndjesitë më të thella që nuk duam t’i mbajmë brenda. Nëse edhe ju dëshironi të ndani historinë tuaj, na shkruani në [email protected].

Mos humbisni edhe

REELS

25 Days of Mystery nga @unsolvedcrimes.al është aventurë, mister dhe atmosferë festive në një paketë të vetme! Një advent krejt ndryshe me 25 zarfa dhe një histori që të kuriozon çdo mëngjes me një provë të re. 🎁 Dhurata perfekte për Secret Santa, çiftet, familjet, adhuruesit e mistereve dhe të gjithë ata që duan pak më shumë emocion këtë dhjetor. ℹ️ Për më shumë informacion, linkun e gjeni në stories / highlights.

Magjia e festave vjen në përmasa të reja! 🎄✨ @hisense.albania prezanton televizorin e parë në botë RGB MiniLED 116” – aty ku inovacioni tejkalon çdo pritshmëri. 📺 Ky model revolucionar shënon një hap të madh drejt së ardhmes së përvojës vizuale në shtëpi, me teknologji që rrit standardet dhe e çon pamjen në një tjetër nivel. ℹ️ Më shumë informacion në stories / highlights.

Për herë të parë në Shqipëri brandi StylPro 💕! Një brand britanik 🇬🇧 inovativ që sjell zgjidhje teknologjike për kujdesin e bukurisë, duke adresuar problematika të përditshme në mënyrë të thjeshtë dhe efektive. @skin.care.albania

Vedat Ademi ka dyzimin e çdo prindi emigrant

Ema Andrea ndau disa reflektime të sinqerta të një nëne për fëmijën e vet, të mbushura me “më fal” e “faleminderit”, duke shprehur përgjegjësi për shqetësimet që mund t’i ketë shkaktuar së bijës. Duke folur për një moment të vështirë në jetët e të dyjave, Ema Andrea falenderoi në mënyrën më prekëse shpëtimtaren e saj, Sarën: “Dhe fjala jote që do të mbart derisa t’i fik sytë në këtë jetë, është e një nate, ku mua më dukej shumë bukur të fluturoja, jo për me i hap sytë, dhe ti the: ‘O ma, akoma s’ke fjetur?’ Unë jam sot këtu me ty prej asaj fjale dhe doja të të thosha, që ta mbyll se…Zoti më dha jetën, ti më mësove ta dua jetën. E midis Zotit edhe teje, unë të zgjedh ty.”

Hapi i parë drejt ëndrrave të mëdha nis këtu! ✨ Më 6 dhjetor, @integral.albania sjell eventin më të rëndësishëm të vitit për arsimin ndërkombëtar. Zbulo mundësi të reja studimi jashtë vendit dhe ndërto të ardhmen që ke ëndërruar. 📚 ℹ️ Për detaje të plota mbi eventin, vizito linkun në stories / highlights.

Konkurrentja e BBVK, Dolce, futet tek shtepia e Grande Fratello

🤔 Ç’mendim keni për këtë deklaratë?

Let the magic begin 🪄🎄 Anabel Advent Calendar ka çdo ditë një surprizë, deri në prag të 2026! 🎅🤫

Dafina Zeqiri i jep lamtumirën e fundit Shpat Kasapit

Who gives a woman a break?

Kush i jep pak pushim një gruaje?
Photo: peachypoolz/ Pinterest

Every second on this planet someone is inventing something new, starting a project, failing and getting back up again. The world moves at a dizzying pace, not only due to the development of technology, but also to our constant ambition for self-fulfillment.

Meanwhile, somewhere, there is a young mother, at 3:00 in the morning. With one hand she breastfeeds her little creature, while with the other she holds her phone and wonders how she can “not be left behind.” While she has been “creating a human,” her friends have been pushing their own ideas forward.

I understand clearly: the world of men and women does not rotate at the same speed.

Someone might say: “A woman who has just given birth has no reason to think about work so soon.” Well, but “who gives her a little rest”? Who expects her to return to her own time?

Does the role of a mother ever end? No.

What about time, does he give her the same chance to not lose momentum? Even less.

Motherhood is the greatest thing I have ever experienced. It has given me the strength to climb mountains because I want my daughter to have an example to follow. But an inner voice in every woman in my country asks: Is it still time? Or did I miss the train? Should I accept less success just because I started a few stations later?

Development doesn't wait for them. Success doesn't wait for them either.

On the other hand, the expectations placed on her, as a woman, as a mother, as a professional, remain unchanged. They often even increase.

Who decided that the race should start when she is still "collecting bones"? Am I alone in this internal struggle between the divinity of motherhood and the fire of keeping up with the pace of the world? I believe not.

And that's exactly why I ask myself: Who gives a woman a break?

Ps: Written by a new mom, amidst the challenges of being the perfect mom to her baby, but also responsible for her work. All this still during the 40 days, which makes me think, is this feeling I have "from hormones"?

- Written for Anabel by an anonymous woman, for the  “Untold Stories”  column – the haven where we recount those moments when the heart wants to speak, whether about the good or the difficult, about the deepest feelings that we don't want to keep inside. If you too would like to share your story, write to us at  [email protected] .

×