- Nga një grua që u zgjua
E kam dashur një hije në trup burri.
E kam ushqyer me shpirt.
E kam mbuluar me durim.
Kam ndërtuar një shtëpi mbi rërë dhe e kam quajtur “familje”.
Ti nuk ishe kurrë aty.
Ishte veç trupi yt që endej.
Ti thjesht zhdukeshe.
Ti shihje, ndërsa unë mbytesha në përgjegjësi
dhe ti mendoje se të bërit asgjë mjaftonte.
Isha nënë për fëmijët tanë,
por edhe për egon tënde.
I kam ushqyer të gjithë - fëmijët me dashuri,
ty me heshtje e mbijetesë.
Për vite me radhë, jam tkurrur për të të bërë ty më të madh.
E kam kafshuar gjuhën derisa më gjakosën tregimet
që kurrë s’i tregova,
tregime për sëmundje që s’i meritova,
për fatura që i pagova me shpresë dhe zemërthyerje,
për premtime që nuk i mbajte kurrë.
Edhe kur ika…
me dinjitet,
me kujdes,
me një avokat dhe një zemër të mavijosur, por që rrihte ende,
ti sërish më përndoqe.
Më shkruaje urrejtje në agim
si një fantazmë që ulërin te dera që dikur e mbylli vetë nga brenda.
Ti mendon se je i fuqishëm kur je i lig.
Por ligësia është thjesht dobësia
e veshur me zhurmë.
Ti mendon se heshtja është dobësi, gjithashtu.
Por heshtja është mbretëria që ndërtova
kur kuptova se kaosi yt nuk meritonte asnjë dëgjues.
Të kam dhënë më shumë se ç’më takonte:
një shtëpi që s’e deshe asnjëherë,
fëmijë që ende të shohin me dashuri sepse unë u kam folur me dashuri për ty
dhe një grua që dikur e njihje,
që mund të të shkatërronte me të vërtetën,
por zgjodhi të largohej
me shpirtin e saj të paprekur.
Ti nuk më humbe.
Ti më shpërdorove.
Dhe pjesa më e trishtë?
Ti ende beson në përrallën
ku je heroi i plagosur
dhe unë jam “e keqja”.
Por ja e vërteta:
Unë nuk jam më e jotja.
As mos më përmend.
As mos më provoko.
Nuk do të më thyesh më.
Nuk kam qenë kurrë e jotja, në fakt.
Thjesht qëndrova aq gjatë
sa të besoje gënjeshtrën.
Tani jam e lirë.
Dhe ti ke mbetur duke bërtitur,
Por unë nuk të dëgjoj më, as të përgjigjem.
Unë hesht.
Dhe heshtja është zëri i fitores sime.
- Shkruar për Anabel nga një grua anonime, për rubrikën “Untold Stories” – streha ku rrëfejmë ato çaste kur zemra kërkon të flasë, qoftë për të mirat, qoftë për të vështirat, për ndjesitë më të thella që nuk duam t’i mbajmë brenda. Nëse edhe ju dëshironi të ndani historinë tuaj, na shkruani në [email protected].
