Kanceri i gjirit, një armik i heshtur që prek miliona njerëz, nuk është vetëm një sëmundje; është një betejë prek jo vetëm personin e diagnostikuar, por edhe gjithë familjen.

Në letrën në vijim të mbërritur në redaksinë e Anabel, do të lexoni një rrëfim të sinqertë të një gruaje që humbi nënën nga kanceri i gjirit. Ajo ndan përvojën e saj, me shpresën që do t’i shërbejë dikujt. Në thelb të mesazhit të saj është rëndësia e kontrollit dhe diagnostikimit të hershëm:

“Muaji tetor, që përkon me muajin e ndërgjegjësimit për kancerin e gjirit, më mori mamanë pikërisht nga kjo sëmundje. U bënë tashmë tre vjet që nuk ia dëgjoj më zërin, u bënë tashmë tre vjet që nuk ia shikoj më fytyrën, u bënë tashmë tre vjet që nuk ia ndiej më aromën, që nuk e dëgjoj më të qeshurën e saj nëpër shtëpi. U bënë tashmë tre vjet që e kërkoj, por e gjej vetëm në ëndrra dhe në kujtimet e mia, për të cilat “kujdesem” çdo ditë që të mos më humbasin dhe të mos më ikë asnjë detaj i saj…U bënë tashmë tre vjet që kam mësuar të bashkëjetoj me dhimbjen që la pas…

“Gabimi” i saj (dhe i yni) i cili i kushtoi jetën, ishte se e zbuluam shumë vonë sëmundjen e saj. Ndoshta nuk do t’i kishte shpëtuar “kthetrave të vdekjes”, (sepse kanceri ishte malinj dhe shumë shpejt pas kimioterapisë iu përhap në mëlçi), por do të kishim zgjatur edhe pak qëndrimin e saj ndërmjet nesh, të mund të kishte shijuar edhe pak dashurinë e nipërve dhe mbesave. Fryma e saj ndali atë mëngjes së hëne të datës 12 tetor 2020, në moshën 45-vjeçare, duke lënë pas vetëm dashuri dhe respekt për të.

Thirrja ime është për çdo grua dhe vajzë, duke u thënë që kjo sëmundje nuk pyet për moshën, nuk pyet as për madhësinë apo dendësinë e gjoksit, nuk pyet nëse je nënë me shumë fëmijë, me një apo nuk je bërë nënë akoma, nuk pyet nëse i ke ushqyer fëmijët me gji apo me formulë, nuk pyet nëse ke abortuar ndonjëherë apo asnjëherë.

Kanceri i gjirit ka shumë shkaktarë, por e kemi vetë në dorë kujdesin për veten, duke e kontrolluar veten gjithmonë dhe duke bërë eko gjiri. Dhe nëse vini re ndonjë ndryshim te vetja, kontrollohuni menjëherë tek mjeku.

Mendoni për dhimbjen që do lini pas nëse nuk e zbuloni në kohë sëmundjen, por më tepër mendoni për VETEN tuaj.  Kujdesu për veten, bëj një eko gjiri!

Ky është mesazhi i një vajze që ka humbur nënën e saj nga kjo sëmundje, mesazhi i një nëne që ka tre vjet tashmë që kryen eko gjiri çdo gjashtë muaj për të mos lënë fëmijët e saj pas dhe zemërthyer e pa dashurinë më të sinqertë, atë të nënës.”

Për më shumë informacione mbi Tetorin Rozë, muaji i ndërgjegjësimit për parandalimin e hershëm të kancerit të gjirit, lexoni artikujt e mëposhtëm:

Breast cancer, a silent enemy that affects millions of people, is not just a disease; it is a battle that affects not only the diagnosed person, but also the whole family.

In the following letter received by Anabel, you will read an honest account of a woman who lost her mother to breast cancer. She shares her experience, in the hope that it will be of service to someone. At the core of her message is the importance of early screening and diagnosis:

"The month of October, which coincides with breast cancer awareness month, took my mother from this very disease. It's been three years now that I haven't heard her voice, it's been three years now that I haven't looked at her face, it's already been three years that I haven't smelled her scent, I haven't heard her laugh around the house anymore. It's already been three years that I've been looking for her, but I only find her in my dreams and memories, which I "take care" of every day so that I don't lose any of her details... It's already been three years that I've learned to live with the pain it left behind...

Her "mistake" (and ours) which cost her life, was that we discovered her illness too late. Maybe she wouldn't have escaped the "claws of death" (because the cancer was malignant and soon after chemotherapy spread to her liver), but we would have extended her stay between us a little more, she could have enjoyed a little more the love of grandchildren. She passed away on Monday morning, October 12, 2020, at the age of 45, leaving behind only love and respect for her.

My call is to every woman and girl, telling them that this disease does not ask about age, it does not ask about the size or density of the breasts, it does not ask whether you are a mother with many children, with one or not yet become a mother, it does not ask whether you breastfed or formula fed your children, it doesn't ask if you ever had an abortion or never.

Breast cancer has many causes, but we are in our own hands to take care of ourselves, by always checking ourselves and doing breast echo. And if you notice any changes in yourself, check with your doctor immediately.

Think about the pain you will leave behind if you do not detect the disease in time, but rather think about YOURSELF. Take care of yourself, get a breast echo!

This is the message of a girl who has lost her mother to this disease, the message of a mother who has been doing breast echo every six months for three years now in order not to leave her children behind and heartbroken when she saw the most sincere love, that mother's."

For more information on Pink October, breast cancer awareness month, read the following articles: