A je personazhi kryesor në jetën tënde apo figuranti që nuk e mban mend askush në fund të filmit? Nëse je ndjerë si ky i fundit herë pas here, të japim mundësinë ta ndryshosh këtë fakt. Në “Mes nesh”, ti mund të ndash mendimet e tua më të sinqerta, të sigurojmë një ambient 0 gjykues ku ti mund të shprehesh për gjërat që ndjen aq shumë se duhet t’i ndash me dikë, sidomos kur të duket se askush nuk të kupton, apo interesohet për detajet e përditshmërisë tënde.

Të vodhën biçikletën mes qytetit dhe kishe shumë turp të ndiqje hajdutin nga mbrapa? Na intereson! Të tha i dashuri “Të dua” për herë të parë, po ty s’po të vinte t’ia ktheje mbrapsht? Na intereson! Të pëlqen herë pas here ta teprosh me alkoolin dhe të bësh prapësira vetëm për të shtuar pak adrenalinë në jetën tënde? Na intereson! E rëndësishme është që ti po bën diçka me jetën tënde dhe ne jemi gjithë sy e veshë për t’i dhënë rëndësinë e duhur historisë tënde. :)

Të tregoj se si gjeta dashurinë në linjën Kombinat - Kinostudio

“Po shkoja një natë për shtëpi e drobitur prej një dite të gjatë dhe të lodhshme në punë. Ishte e premte. Tirana gumëzhinte. Vajzat e tjera kundërmonin era parfum kurse unë…duhet të nxitoja për të kapur autobusin e fundit të Kombinatit.

Dhe pse isha ndarë vetëm para dy muajsh nga i dashuri i fundit, ndihesha gati për një ndryshim në jetën time. Si rrallëherë, e gjeta veten duke iu lutur universit për një shenjë të re, sado të vogël, dhe s’do ta lija shansin të më humbiste. Kjo do i përkiste së nesërmes gjithsesi, sot mezi po prisja të zija një vend në autobus e të shtriqja kockat në krevatin e ngrohtë të shtëpisë time.

Mirëpo, universi mesa duket nuk është shumë tolerant me mundësitë dhe je ti ajo që duhet t’i përmbahesh kushteve të tij. Më afrohet një djalë që para pak sekodash e pashë t’u kërkonte dy vajzave të tjera në stacion një çakmak për të ndezur cigaren e tij. Më thotë diçka që iu desh ta përsëriste sepse në kufjet e mia luhej “Teka teka” e Altin Sulkut (mos më gjyko të lutem).

Nis të më komplimentojë për pamjen e gjëra të tilla. Nuk ishte i bukur, shumë pak më i gjatë se unë dhe ndonëse e nisi vetë bisedën, nuk ishte kushedi se çfarë në muhabet. Mirëpo, e trallisur nga fakti që u shfaq pikërisht në momentin që po bëja komunikimin tim me universin, e vlerësova këtë moment si një shans të artë.

F. ishte me origjinë nga Dibra, kishte gjashtë muaj që ishte zhvendosur në Tiranë dhe dy që i kishin hequr patentën sepse i pëlqente të bëhej djalë i prapë herë pas here. Më kërkoi pa humbur kohë Instagramin dhe teksa shtypja gërmat e emrit tim në celularin e tij, më pyet:

- Kshu, sa vjeç je ti?

- 24. Pse? Je më i vogël apo jo?

- Jo, jo. 25 jam,- tha F., po mjekra ende e pambushur në faqet e tij thoshte të kundërtën.

Vendosa të injoroja çdo detaj për të cilin do i kisha prerë marrëdhëniet kategorikisht me çdo djalë më parë. Ka diçka për transportin publik dhe romancën që shkojnë kaq mirë së bashku. F. fliste me zë të ulët, ishte i dobët, kishte duar të mëdha dhe të bukura që i mbante lidhur pas shpine ndërkohë që bisedonim dhe në fytyrë i flinte një buzëqeshje.

Kur me mendjen time po planifikonim si të zgjeronim shtëpinë me një dhomë më shumë për djalin tonë të tretë së bashku, vjen autobusi në stacion.

- Do vish? Është i fundit.

- Po,- mu përgjigj dhe më dha dorën. (???)

Unë ngela. “Se s’dua të të mbaj më shumë” tha, më uroi “natën e mirë” dhe u ulëm UNË NË FILLIM TË AUTOBUSIT, AI NË FUND!!!

U shashtisa fare dhe po ndihesha në super siklet, po po i shkruaja motrës gjithë ç’ndodhi dhe kemi qeshur me lot.

Kur e pashë të zbriste tek Fabrika e Miellit, më vjen një “ding” nga Instagrami:

Çfarë trapi, sa s’më ra pika që delirova aq shumë duke menduar se ishte shenjë nga universi gjithçka. I fus block direkt dhe pyes mamin nëse ka bërë ndonjë gjë të mirë për darkë, se po vdisja urie.

Mund të pyesësh, ku ishte dashuria këtu? Pse seriozisht mendove se do gjeja babain e fëmijëve të mi në urbanin e Kombinatit ti? Dashuria e vetme që duhet praktikuar në tranportet tona publike, është ajo për veten, lexues i dashur. Dhe merre këtë si një mësim se: Jo, nuk je aq e veçantë dhe: Jo, jeta nuk është një film, sado që fakti se një i panjohur që do të hyjë në muhabet me ty kur melodia në veshët e tu shkon: “Ti moj goce me teka teka, a e din se për ty deka” mund të tingëllojë shumë romantike,” - shkruar për Anabel.al nga një vajzë anonime.

Shënim: Artikulli është përshtatur nga redaksia për qëllime editoriale dhe qartësie. Copyright Anabel.al / Ndalohet ribotimi pa lejen e redaksisë.