A je personazhi kryesor në jetën tënde apo figuranti që nuk e mban mend askush në fund të filmit? Nëse je ndjerë si ky i fundit herë pas here, të japim mundësinë ta ndryshosh këtë fakt. Në “Mes nesh”, ti mund të ndash mendimet e tua më të sinqerta, të sigurojmë një ambient 0 gjykues ku ti mund të shprehesh për gjërat që ndjen aq shumë se duhet t’i ndash me dikë, sidomos kur të duket se askush nuk të kupton, apo interesohet për detajet e përditshmërisë tënde.

Të vodhën biçikletën mes qytetit dhe kishe shumë turp të ndiqje hajdutin nga mbrapa? Na intereson! Të tha i dashuri “Të dua” për herë të parë, po ty s’po të vinte t’ia ktheje mbrapsht? Na intereson! Të pëlqen herë pas here ta teprosh me alkoolin dhe të bësh prapësira vetëm për të shtuar pak adrenalinë në jetën tënde? Na intereson! E rëndësishme është që ti po bën diçka në jetë dhe ne jemi gjithë sy e veshë për t’i dhënë rëndësinë e duhur historisë tënde. :)

“Shoku i djalit tim e quan mamin e tij ‘Policja e Qejfit’. Nuk e kam dëgjuar kurrë që ta thërrasë kështu në syrin tim, por kështu më thotë mamaja e tij. E kanë si shaka familjare, edhe burri i saj i bashkohet kësaj valleje, madje mund ta ketë nisur ai me siguri. Asaj nuk i vjen fare për të qeshur me këtë në fakt (ndoshta sepse është vërtet një Police Qejfi :P).

Në raste të rralla dëgjojmë që mamaja të jetë ‘qejf’ dhe ‘plot humor’ dhe shumë ‘argëtuese’ në përshkrimin e fëmijëve të tyre. Baballarët argëtues, nga ana tjetër, janë të shumtë.

Unë kurrë nuk kam pasur një personalitet "të madh", që t’ia bënte ‘MUU!’ fakti sa argëtuese jam, por prapëseprapë mendoj që kam sens shumë të mirë humori. Përpara se të lindja çunat, më pëlqente të mendoja për të gjitha gjërat argëtuese që do të bëja me fëmijët e mi në të ardhmen dhe betohesha se s’do kishte një moment të mërzitshëm në familjen tonë.

Por kur u bëra një mami "me kohë të plotë", thjesht…asgjë nga ato që prisja nuk ndodhën. Nuk është se s’kemi patur momente të bukura, por gjithmonë prioritet kisha detyrat që më prisnin, që zakonisht përfshinin ‘ATË GJËNË’ që duhej pastruar, ‘ATË VENDIN’ ku duhet të çoja me vrap fëmijët dhe ‘ATË ORËN’ kur duhet t’i sillja prapë në shtëpi që shoqërohej me rutinën e përditshme derisa t’i bëja prapë gati për të fjetur.

Teksa çunat e mi u rritën, "argëtimi" ishte diçka që tani e kuptoj se e fusja me nxitim midis programeve të tyre jashtëshkollore dhe atyre pak minutave që më mbeteshin për të marrë frymë lirshëm. Argëtimi i vërtetë për veten time nga ana tjetër, ishte një cigare që pija në mes të natës për qetësinë e shpirtit tim. Kjo e gjitha sa isha e martuar me burrin tim.

Kur u ndava nga burri, ndodhi po diçka tjetër që nuk e prisja. Kuptova se kisha më shumë, jo më pak, energji për të bërë qejf. U bëra një version më i qetë i vetes, ngarkesa e familjes sigurisht ishte prapë aty, po kuptova që martesa më ishte kthyer në një barrë ku ndihesha sikur duhet të plotësoja dhe aty një nga një detyrat që të kërkoheshin.

Nga njëra anë, unë tani jam më e zënë se kurrë, duke i çuar fëmijët në shkollë dhe kurse sporti çdo javë, duke u përpjekur të përshtatem me divorcin tim 2-vjeçar tashmë dhe duke u shtirur sikur asgjë nga këto nuk rëndon mbi kokën time kur shkel në zyrën e punës. Por gjithashtu, kam filluar të ndez muzikë kur u bëj darkën djemve. Kam filluar përdor fjalë nga fjalori i këtij brezit të ri dhe çunat qeshin gjithmonë me mua hahaha. Luajmë ndonjëherë me letra në darkë dhe e shoh se si bëjnë ‘marrëveshje’ për të më lënë mua të fitoj dhe ma bëjnë zemrën mal sepse mendoj ‘Kur u rritët ju kaq shumë?!’.

Kur u kthyem dje në shtëpi nga ndeshja e basketbollit të djalit tim të vogël nga ora 21:30, u ulëm të tre në shkallët e pallatit duke i dhënë për të ngrënë një qeni rruge që rri gjithmonë aty poshtë dhe po loznim me të për ca minuta.

A po mendoja për orën e gjumit që po u kalonte dhe cigaren që ia bëj vetes si dhuratë të merituar çdo darkë? Sigurisht. Por e lashë veten të ulem aty dhe të qesh e të luaj bashkë me fëmijët. Një ditë do rriten dhe do bëhen adoleshentë që u vjen turp nga mami i tyre. Sa të vijë ajo ditë, e di që do t'ua prish shpesh dhe argëtimin që e duan me tepri. Por unë gjithashtu mund të gjej mënyra për të qenë një nënë argëtuese dhe më gëzon pa masë t’i shoh ata të dy se sa kënaqen me atë pjesë timen."

Shënim: Artikulli është përshtatur nga redaksia për qëllime editoriale dhe qartësie. Copyright Anabel.al / Ndalohet ribotimi pa lejen e redaksisë.

Letra të tjera nga rubrika "Mes nesh":