Në lagjet e pasura amerikane, është bërë gjithnjë e më e zakonshme të shohësh dritare të pambuluara, ku ambientet e brendshme bëhen të ekspozuara për kalimtarët. Ky fenomen ka filluar të kthehet në një një simbol të pasurisë dhe statusit.
Qytetet e mëdha si New York dhe lagjet e pasura si Brooklyn Heights janë bërë të njohura për dritaret e pambuluara dhe një studim i vitit 2013 tregon se individët me të ardhura të larta kanë më shumë mundësi të lënë dritaret të hapura se ata që fitojnë më pak. Për shumë të pasur, heqja e perdeve është një mënyrë për të shijuar dritën natyrale dhe për të shijuar një pamje të bukur nga ambienti i jashtëm.
Ky trend nuk ka qenë gjithmonë i pranuar. Kur dritaret e xhamit transparent u shpikën në shekullin XVIII, ato shkaktuan shqetësim për privatësinë dhe teprinë e dritës dhe perdet u përdorën për të krijuar një ndjenjë izolimi nga bota e jashtme. Ndërsa shekulli XX kaloi, dritaret pa perde u bënë një simbol i hapësirave të gjera dhe të ndritshme të shtëpive periferike, duke u konsideruar si një element pozitiv për shëndetin dhe mirëqenien. Në qytetet e mëdha, megjithatë, ato filluan të shihen si një mundësi për të shfaqur pasurinë, sidomos për ata që jetonin në shtëpi të mëdha dhe mund të lejonin lënien e dritareve të pambuluara pa rrezikuar sigurinë e tyre.
Në vitet 1990, trendi për të hequr perdet në shtëpitë e pasura të New York-ut dhe qyteteve të tjera u rrit dhe ka vazhduar të përhapet. Dizajnerë filluan të favorizojnë dritaret pa perde, duke theksuar një estetikë të thjeshtë dhe hapësira të mbushura me dritë natyrale. Megjithatë, kjo nuk është një praktikë që e ndjekin të gjithë. Ata që jetojnë në lagje të dendura urbane shpesh preferojnë më shumë privatësi, duke mbajtur perdet të mbyllua, pasi njerëzit janë shumë më afër njëri-tjetrit.
Në disa kultura, si në Holandë dhe Danimarkë, mbajtja e dritareve të pambuluara ka një kuptim të besimit dhe hapjes, por në Shtetet e Bashkuara, kjo është më shumë një shenjë e privilegjit dhe sigurisë. Ata që kanë mundësi të përballojnë sisteme të sigurisë të avancuara nuk ndjehen të kërcënuar nga ekspozimi i brendësisë së shtëpisë së tyre. Në këtë mënyrë, dritaret e pambuluara kanë evoluar nga një simbol varfërie në një shenjë të pasurisë dhe privilegjit, duke i lejuar njerëzit e pasur të shfaqin hapësirat e tyre dhe të shijojnë dritën natyrale pa shqetësime për privatësinë.
Në fund, dritaret pa perde janë bërë një nga deklaratat më delikate të statusit dhe pasurisë, duke kërkuar vëmendjen e kalimtarëve dhe duke pasqyruar një formë sigurie dhe rehatie që është e vështirë të arrihet nga shumica.
Burimet: The Atlantic, Medium
