English
Anabelizim

Po të tregoj sa shumë të dua duke mos folur më kurrë me ty, për ty

Po të tregoj sa shumë të dua duke mos folur më kurrë me
Foto: Pinterest

U treta në mungesën e gjithësisë tënde, aq sa nuk arrita të rilind më. U dashurova marrëzisht me ëndrrat imcake që mjegullisht veniteshin në mua, teksa ti gjendeshe pranë meje.

Nuk e di sa libra kam nisur e kam lënë as përgjysmë gjatë gjithë kësaj historie. Flaka e vuajtjes ndizet mbrëmjeve, kur qiriri i qiellit është i vetmi që më ndriçon, e unë, zhveshur nën ngrohtësinë e akullt të tij, ndiej se mund të shpalos fletët e shpirtit tim; ato fletë që ti nuk i lexove dot kurrë.

Ndonjëherë mendoj se, mbase, gjuha e tyre ishte e pakuptueshme, se ndoshta nuk ishte faji yt. Por dashuria është si filli i Arianës; gjithnjë të nxjerr nga mirazhet e labirinteve pengore të ekstazës.

Teksa ndonjë lot i paqëllimtë ngroh faqet e mia, brenda meje ngrijnë të gjitha pështjellimet e ndjeshmërisë frymore, e unë ndihem e paaftë për të bërë diçka. Ose mbase nuk dua të bëj diçka. Nuk di cilën të besoj më tepër.

Por çfarë rëndësie mbart një gjë kaq e vogël, e pakuptimtë? Fundja, ç’peshë ka loti im? Ç’kuptim kanë pështjellimet e mia, kur përbrenda po digjem nga e pathëna?

Por mbase kjo është përgjigjja ime.

Mbase kjo është e vetmja mënyrë për të të dashur deri në fund…

- Shkruar për Anabel nga një grua anonime, për rubrikën “Untold Stories” – streha ku rrëfejmë ato çaste kur zemra kërkon të flasë, qoftë për të mirat, qoftë për të vështirat, për ndjesitë më të thella që nuk duam t’i mbajmë brenda. Nëse edhe ju dëshironi të ndani historinë tuaj, na shkruani në [email protected].

Mos humbisni edhe

REELS

Vuan nga sëmundja e quajtur Lyme dhe depresioni

Me datë 22 Tetor, Ladies Night me “Regretting You” në @cineplexx_albania . Majde një ditë para premierës së tij zyrtare! Shihemi atje :)

Kujdes kujt i çoni dhurata 🤨

Bizhuteritë në muzeun e Luvrit (disa u vodhën) 👀

Në këtë Q&A me ekspertët tanë nga Lush, flasim për rëndësinë e thjeshtësisë, kujdesit natyral dhe produkteve që respektojnë lëkurën dhe planetin. Rreziqet e përdorimit të tepërt të produkteve kozmetike nga të rinjtë. #LessIsMore #LushSkincare #NatyraleMeLush #SkincareQandA #CleanBeauty #SimpleSkincare #LushLove

Unë dhe shoqja e ngushtë, kudo dhe kurdo 🤍

Sa e mila.

Art dhe dashuri 🤍

Kështu dua të vishem në dasmat e fisit që të mos i flas askujt

Një video që u bë virale së fundmi preku miliona njerëz në mbarë botën, duke kapur një gjest të thjeshtë, por thellësisht domethënës mirësie. Në Shtetet e Bashkuara, mbrëmja e maturës (“prom”) shihet si një moment i rëndësishëm – një festë plot shkëlqim që shënon fundin e shkollës së mesme, me veshje elegante, shoqërues dhe pritshmëri të larta shoqërore. Por për disa nxënës, sidomos ata që ndihen ndryshe apo të lënë mënjanë, ajo natë mund të mbajë edhe një ndjesi vetmie. Kjo ndryshoi kur kapiteni i ekipit të futbollit të shkollës mori vesh se një nga shoqet e klasës së tij do të shkonte vetëm në mbrëmjen e maturës. Pa u menduar dy herë, ai e ftoi të ishte partnerja e tij. Reagimi i saj ishte shumë emocionues. Momenti, i ndarë në një video të postuar nga Jason Kennedy, u përhap me shpejtësi në internet, duke mbledhur miliona shikime dhe mijëra komente që vlerësonin këtë akt.

I'm showing you how much I love you by never talking to you again, about you.

Po të tregoj sa shumë të dua duke mos folur më kurrë me
Photo: Pinterest

I dissolved in the absence of your universe, to the point where I was unable to be reborn. I fell madly in love with the tiny dreams that dimly faded within me, while you were next to me.

I don't know how many books I've started and left half-finished throughout this entire story. The flame of suffering is lit in the evenings, when the candle of the sky is the only one that illuminates me, and I, naked under its icy warmth, feel that I can unfold the pages of my soul; those pages that you were never able to read.

Sometimes I think that perhaps their language was incomprehensible, that perhaps it wasn't your fault. But love is like Ariana's thread; it always pulls you out of the mirages of the captive labyrinths of ecstasy.

As an unintentional tear warms my cheeks, all the confusions of spiritual sensitivity freeze within me, and I feel incapable of doing anything. Or maybe I don't want to do anything. I don't know which to trust more.

But what importance does such a small, meaningless thing hold? After all, what weight do my tears have? What meaning do my confusions have, when inside I am burning from the unsaid?

But maybe this is my answer.

Maybe this is the only way to love you until the end...

- Written for Anabel by an anonymous woman, for the  “Untold Stories” column  – the haven where we recount those moments when the heart wants to speak, whether about the good or the difficult, about the deepest feelings that we don't want to keep inside. If you too would like to share your story, write to us at  [email protected] .

×