English
Anabelizim

Pse nuk duhet të gjykojmë mënyrën se si të tjerët përballen me vdekjen

Pse nuk duhet të gjykojmë mënyrën se si të tjerët
Pinterest/@farooqkhan463612

Pak gjëra në jetë janë më të sigurta dhe më të pashmangshme se vdekja, dhe megjithatë, mënyra si e përjetojmë atë është ndër më të paparashikueshmet. Ndonjëherë, më shumë se vdekja, komentohet mënyra se si dikush zgjedh ta jetojë dhimbjen që ky proces natyral lë pas.

Mbase është krijuar ideja se ka një “recetë” mbi mënyrën se si duhet ta “bërtasim” dhimbjen, si të qarit me ngashërim apo izolimi. Në Shqipëri, ne themi shpesh shprehjen “jemi në zi/po mbaj zi”, por a ka rregulla të pashkruara mbi këtë?

Pritshmëritë dukshëm janë këto: dikush që humb një njeri të afërt duhet të shkëputet përkohësisht nga pjesa tjetër e botës, të mbyllet në botën e tij dhe të vajtojë, madje të bëjë edhe homazhe në rrjetet sociale, si një dëshmi se vdekja ka lënë gjurmë të pashlyeshme.

A është e drejtë?

Ka njerëz që shpërthejnë në lot, të tjerë që heshtin, ka nga ata që ndihen të mpirë për ditë apo javë, dhe ka edhe nga ata që, ndonëse të tronditur, vazhdojnë të flasin, të punojnë, të përballen me botën me një guxim që mund të keqinterpretohet si "mungesë dhimbjeje". 

Po, lotët tregojnë dhimbje, por jo rrallë herë, një buzëqeshje e shoqëruar me sy të përhumbur, fsheh një dhimbje të pashoqe. 

E vërteta është që dhimbja shpesh nuk ka një shtrirje kohore që përcakton saktësisht se sa na ka dhembur ikja nga kjo botë e dikujt që deshëm shumë. Madje, shumë njerëz përjetojnë atë që quhet mohim i realitet, disa të tjerë, mbase si një formë mburoje, kanë nisur ta shohin vdekjen jo si fundin e jetës, por si pjesë të saj.

Ajo që nuk duhet harruar është se në intimitetin e tij, secili prej nesh mund të ngashërehet në lot, të qeshë me kujtimet që i/e ndjeri/a lë pas apo mbase të refuzojë të pranojë realitetin. 
Të gjykosh mënyrën si dikush tjetër përballon humbjen, është një mungesë solidariteti me dhimbjen e tij dhe një dështim në njohjen e natyrës njerëzore. Nuk ka një manual se si duhet të "duket" trishtimi. 

Është koha që si shoqëri të kuptojmë se të përjetuarit e dhimbjes, siç është vdekja e një të afërmi, është një proces intim, i ndryshëm për secilin prej nesh. Të lejojmë njerëzit ta ndjejnë në mënyrën e tyre. Të jemi të kujdesshëm kur i qasemi dhimbjes së tjetrit. Të mos presim që të gjithë ta shfaqin pikëllimin në të njëjtën formë.

Fundja, asnjë demonstrim i asaj që ndjejmë nuk është më "e drejtë" apo më “e denjë” se tjetra. Ndaj, para se të gjykojmë, le të kuptojmë se duhet respektuar trishtimi i kujtdo, në cilëndo formë që e hasim.

Mos humbisni edhe

REELS

👀 😈 . . Photo Credit: @artonhumolli_photography

Ka vende ku kafshët thjesht qëndrojnë dhe ka vende ku ndihen si në shtëpi. 🐾💛 @pet_hotel_together është krijuar për të ofruar kujdes dhe dashuri për qentë dhe macet tuaja: nga day care dhe hoteli, te grooming dhe shërbime të tjera të dedikuara për mirëqenien e tyre. Çdo detaj është menduar që miku juaj katërputrosh të ndihet i sigurt, i qetë dhe i përkëdhelur, çdo ditë. 🐱 🐶 ℹ️ Për më shumë informacion, klikoni në Stories / highlights.

Po ju prezantojmë me zbulimin tonë më të fundit. Power Beef Burger dhe Golden Patato Bites nga @greenandprotein.al . Na falenderoni kur t’i provoni💕

Ndër personazhet që u bënë pjesë e këtij edicioni janë gazetarë, këngëtarë e artistë, të tjerë më të tërhequr nga ekrani, e disa të panjohur. Si i komentoni? 1. Miri (Armir Shahini), këngëtar 2. Brikena Selmani, Miss Grand Kosova 2025 3. Kristi Lamaj, këngëtar 4. Ilir Vrenozi, personazh TikTok-u 5. Lore, këngëtare 6. Seno Fishta, moderator podkasti 7. Lorna Hysa, influencuese 8. Mal Retkoceri, këngëtar 9. Xhodi Skura, blogere 10. Angelo Haruni, gazetar 11. Selin Bollati, balerinë 12. Armir Tola, inxhinier ndërtimi 13. Stine (Ernest Duka), këngëtar 14. Sabina Mete, moderatore

@aliskallaci u shpall fitues i edicionit të 64-t të “Festivalit të Këngës” me këngën “Nân” dhe do të përfaqësojë Shqipërinë në Eurovision 2026. Në vendin e dytë u rendit @inis_neziri me “Ta kam fal”, ndjekur nga @sheilahaxhiraj me këngën “Zemra e tokës” në vendin e tretë.

Në @grandsalon.al , çdo shërbim është menduar për të të ofruar një transformim të plotë, nga flokët te thonjtë. Me këtë ofertë speciale përfiton: 1️⃣ lyerje flokësh e personalizuar 2️⃣ trajtim ushqyes për flokë më të shëndetshëm 3️⃣ prerje që i përshtatet stilit tënd 4️⃣ manikye për një pamje të kuruar në çdo detaj

Ende duke menduar për dhuratën perfekte? Mos u streso! Një xhiro te @topshop_albania dhe gjithçka zgjidhet - Airtech Pro për stil perfekt çdo ditë - ⁠Nutrilife Blender për smoothie në 10 sekonda - ⁠Higjenizuesi me avull Nano për pastërti pa kimikate

Me @duavize_ , rekrutimi i punëtorëve të huaj bëhet më i thjeshtë dhe më i sigurt. Dua Vizë ofron 20% ulje për rekrutimin e stafit të huaj nga Filipinet, Egjipti, India dhe shumë vende të tjera, për të gjitha bizneset që duan të zgjerohen në 2026-n. ⏳ Oferta është e vlefshme deri më 20 janar 2026. ℹ️ Për më shumë informacion, klikoni në Stories / highlights.

Goca, vraponi për te @kfarma.al sepse kanë nisur “12 Days of Christmas” dhe kjo është arsyeja perfekte për shopping pa ndjenja faji. Gift box-e festive, sete perfekte për dhurata (ose për veten se self-love is a must 💅). Surprizat vazhdojnë: deri në 80% ULJE për produktet koreane. 12 ditë, 12 surpriza, pafund arsye për t’u përkëdhelur 💕

🥰 Gala flet si dikush që nuk është mësuar të frenohet. E lirshme, e veçantë në mënyrën si shprehet, thellësisht feminore në energjinë që përcjell. 🤍 Bravo prindërve që e kanë lënë të jetojë në botën e saj, të ëndërrojë pa frikë, të rritet pa kufij. Sepse disa shpirtra nuk duhen formuar, duhen mbrojtur.

Why we shouldn't judge how others deal with death

Pse nuk duhet të gjykojmë mënyrën se si të tjerët
Pinterest/@farooqkhan463612

Few things in life are more certain and inevitable than death, and yet the way we experience it is among the most unpredictable. Sometimes, more than death itself, the way someone chooses to live the pain this natural process leaves behind is commented on.

Perhaps the idea has been created that there is a “recipe” for how we should “cry out” in pain, such as crying with sobs or isolation. In Albania, we often say the phrase “we are in mourning/we are mourning”, but are there any unwritten rules about this?

The expectations are clearly these: someone who loses a loved one should temporarily disconnect from the rest of the world, close themselves off in their own world and mourn, even paying tribute on social media, as proof that the death of their loved one has left an indelible mark.

Is that right?

There are people who burst into tears, others who remain silent, there are those who feel numb for days or weeks, and there are also those who, although shaken, continue to speak, to work, to face the world with a courage that can be misinterpreted as "lack of pain." 

Yes, tears show pain, but often a smile accompanied by wandering eyes hides an incomparable pain. 

The truth is that grief often does not have a time frame that defines exactly how much it hurts to see someone we loved leave this world. In fact, many people experience what is called denial of reality, while others, perhaps as a form of shield, have begun to see death not as the end of life, but as part of it.

What we must not forget is that in our own privacy, each of us can heal through tears, laugh at the memories that the deceased leaves behind, or perhaps refuse to accept reality. 
Judging the way someone else copes with loss is a lack of solidarity with their pain and a failure to recognize human nature. There is no manual for what grief should "look like." 

It is time for us as a society to understand that experiencing pain, such as the death of a loved one, is an intimate process, different for each of us. Let us allow people to feel in their own way. Let us be careful when approaching the pain of another. Let us not expect everyone to express grief in the same way.

Ultimately, no demonstration of what we feel is more "right" or more "worthy" than another. So, before we judge, let's understand that everyone's sadness, in whatever form we encounter it, should be respected.

×