English
Anabelizim

Letër bashkëshortit që do doja mos ta kisha njohur kurrë

Letër bashkëshortit që do doja mos ta kisha njohur kurrë
Foto: Shutterstock

Përshëndetje burri im,

Po të shkruaj anonimisht, jo se nuk kam guximin të ta them në sy, por sepse për momentin nuk kam mundësinë. Do të doja shumë mos të të kisha njohur kurrë. Ndoshta atëherë nuk do t’i kisha përjetuar të gjitha këto gjëra. Ose ndoshta po, sepse thonë që fati është i shkruar.

Po të mos ishte për djalin tonë me aftësi të kufizuara, do ta kisha thënë me kohë: mos të pafsha më kurrë sytë, as ty e as familjes tënde të prapambetur, që të ka lënë kaq shumë trauma.

Po unë, çfarë faji kam në gjithë këtë?

Çfarë faji kam që ata të kanë mësuar se rolet janë të ndara? Që ti nuk bën punët e shtëpisë, nuk kujdesesh për fëmijët, nuk lan, nuk mbështet?

Çfarë faji kam që ti mendon se qëndrimi im me muaj të tërë nëpër spitale ishte “detyra ime”, ndërsa ti nuk kishe pse të ishe aty?

Sakrifica ime për familjen tonë është shumë e madhe. Lashë gjithçka që kisha në Shqipëri. Sot jam thjesht një emigrante, pa të ardhura, pa rrugëdalje, që kujdeset 24 orë në ditë për një fëmijë me nevoja të veçanta. Jo sepse më mungojnë aftësitë, ti e di mirë që do të kisha shkëlqyer kudo, por sepse më mungon mundësia.

Çfarë faji kam që ti mendon se ke të drejtë të ngresh duart mbi mua, të ulërasësh pa arsye, të besosh se çdo gjë duhet të bëhet kur dhe si do ti?

Jam mirënjohëse vetëm për vajzën tonë. Por në të vërtetë, i jam mirënjohëse vetes time, që për 10 muaj bëra gjilpëra, që qëndrova 6 muaj nëpër spitale, që luftova fort që ajo të vinte në jetë e shëndetshme dhe jo si vëllai i saj.

Më dhemb pa fund kur mendoj për të, sepse e di që ajo po rritet duke e parë këtë sjellje si diçka normale; që një burrë të bërtasë, të ngrejë duart, të shfryjë pa arsye. Por unë do përpiqem me gjithë forcën që kam që kjo të mos ndodhë. Do ta rris me dashuri, me kujdes dhe do ta mësoj të vlerësojë veten. Dhe në momentin e parë që të kem mundësi…

Do të të them: ik e pirdhu.

Do të doja të të thosha edhe shumë më tepër, por për tani kaq mjafton. Edhe pse nuk mundem ta nxjerr gjithë të keqen nga shpirti dhe nga lëkura, jam e sigurt që një ditë do ia dal.

Po të shkruaj anonim, sepse për momentin nuk kam mundësi të ta them ballë për ballë.
Me shumë, shumë keqardhje për versionin tim të tanishëm.

Shpresoj që një ditë t'i dëgjosh këto përballë, jo në letër anonime.

Lutuni për mua.

- Shkruar për Anabel nga një grua anonime, për rubrikën “Untold Stories” – streha ku rrëfejmë ato çaste kur zemra kërkon të flasë, qoftë për të mirat, qoftë për të vështirat, për ndjesitë më të thella që nuk duam t’i mbajmë brenda. Nëse edhe ju dëshironi të ndani historinë tuaj, na shkruani në [email protected].

Mos humbisni edhe

REELS

👀 😈 . . Photo Credit: @artonhumolli_photography

Ka vende ku kafshët thjesht qëndrojnë dhe ka vende ku ndihen si në shtëpi. 🐾💛 @pet_hotel_together është krijuar për të ofruar kujdes dhe dashuri për qentë dhe macet tuaja: nga day care dhe hoteli, te grooming dhe shërbime të tjera të dedikuara për mirëqenien e tyre. Çdo detaj është menduar që miku juaj katërputrosh të ndihet i sigurt, i qetë dhe i përkëdhelur, çdo ditë. 🐱 🐶 ℹ️ Për më shumë informacion, klikoni në Stories / highlights.

Po ju prezantojmë me zbulimin tonë më të fundit. Power Beef Burger dhe Golden Patato Bites nga @greenandprotein.al . Na falenderoni kur t’i provoni💕

Ndër personazhet që u bënë pjesë e këtij edicioni janë gazetarë, këngëtarë e artistë, të tjerë më të tërhequr nga ekrani, e disa të panjohur. Si i komentoni? 1. Miri (Armir Shahini), këngëtar 2. Brikena Selmani, Miss Grand Kosova 2025 3. Kristi Lamaj, këngëtar 4. Ilir Vrenozi, personazh TikTok-u 5. Lore, këngëtare 6. Seno Fishta, moderator podkasti 7. Lorna Hysa, influencuese 8. Mal Retkoceri, këngëtar 9. Xhodi Skura, blogere 10. Angelo Haruni, gazetar 11. Selin Bollati, balerinë 12. Armir Tola, inxhinier ndërtimi 13. Stine (Ernest Duka), këngëtar 14. Sabina Mete, moderatore

@aliskallaci u shpall fitues i edicionit të 64-t të “Festivalit të Këngës” me këngën “Nân” dhe do të përfaqësojë Shqipërinë në Eurovision 2026. Në vendin e dytë u rendit @inis_neziri me “Ta kam fal”, ndjekur nga @sheilahaxhiraj me këngën “Zemra e tokës” në vendin e tretë.

Në @grandsalon.al , çdo shërbim është menduar për të të ofruar një transformim të plotë, nga flokët te thonjtë. Me këtë ofertë speciale përfiton: 1️⃣ lyerje flokësh e personalizuar 2️⃣ trajtim ushqyes për flokë më të shëndetshëm 3️⃣ prerje që i përshtatet stilit tënd 4️⃣ manikye për një pamje të kuruar në çdo detaj

Ende duke menduar për dhuratën perfekte? Mos u streso! Një xhiro te @topshop_albania dhe gjithçka zgjidhet - Airtech Pro për stil perfekt çdo ditë - ⁠Nutrilife Blender për smoothie në 10 sekonda - ⁠Higjenizuesi me avull Nano për pastërti pa kimikate

Me @duavize_ , rekrutimi i punëtorëve të huaj bëhet më i thjeshtë dhe më i sigurt. Dua Vizë ofron 20% ulje për rekrutimin e stafit të huaj nga Filipinet, Egjipti, India dhe shumë vende të tjera, për të gjitha bizneset që duan të zgjerohen në 2026-n. ⏳ Oferta është e vlefshme deri më 20 janar 2026. ℹ️ Për më shumë informacion, klikoni në Stories / highlights.

Goca, vraponi për te @kfarma.al sepse kanë nisur “12 Days of Christmas” dhe kjo është arsyeja perfekte për shopping pa ndjenja faji. Gift box-e festive, sete perfekte për dhurata (ose për veten se self-love is a must 💅). Surprizat vazhdojnë: deri në 80% ULJE për produktet koreane. 12 ditë, 12 surpriza, pafund arsye për t’u përkëdhelur 💕

🥰 Gala flet si dikush që nuk është mësuar të frenohet. E lirshme, e veçantë në mënyrën si shprehet, thellësisht feminore në energjinë që përcjell. 🤍 Bravo prindërve që e kanë lënë të jetojë në botën e saj, të ëndërrojë pa frikë, të rritet pa kufij. Sepse disa shpirtra nuk duhen formuar, duhen mbrojtur.

Letter to the husband I wish I had never met

Letër bashkëshortit që do doja mos ta kisha njohur kurrë
Photo: Shutterstock

Hello my husband,

I'm writing to you anonymously, not because I don't have the courage to tell you to your face, but because I don't have the opportunity at the moment. I wish I had never met you. Maybe then I wouldn't have experienced all these things. Or maybe I did, because they say fate is written.

If it weren't for our disabled son, I would have said it in time: never lay eyes on you again, nor on your backward family, which has left you with so much trauma.

What about me, what is my fault in all this?

What's my fault that they taught you that roles are separate? That you don't do the housework, you don't take care of the children, you don't wash, you don't support?

What's my fault that you think my months-long stay in hospitals was "my duty," while you didn't have to be there?

My sacrifice for our family is very great. I left everything I had in Albania. Today I am just an immigrant, with no income, no way out, taking care of a child with special needs 24 hours a day. Not because I lack the skills, you know very well that I would have excelled anywhere, but because I lack the opportunity.

What is my fault that you think you have the right to raise your hands on me, to scream for no reason, to believe that everything should be done when and how you want?

I'm only grateful for our daughter. But really, I'm grateful to myself, for having to endure 10 months of needles, for staying in hospitals for 6 months, for fighting hard so that she would come into life healthy and not like her brother.

It hurts me to no end when I think about her, because I know she's growing up seeing this behavior as something normal; for a man to scream, throw up his hands, and vent for no reason. But I will try with all my strength to make sure this doesn't happen. I will raise her with love, care, and teach her to value herself. And the first moment I get the chance...

I'll tell you: go fuck yourself.

I would like to tell you much more, but for now this is enough. Even though I cannot get all the evil out of my soul and skin, I am sure that one day I will succeed.

I'm writing to you anonymously, because at the moment I don't have the opportunity to tell you face to face.
With much, much regret for my current version.

I hope one day you hear these things face to face, not in an anonymous letter.

Pray for me.

- Written for Anabel by an anonymous woman, for the  “Untold Stories” column  – the haven where we recount those moments when the heart wants to speak, whether about the good or the difficult, about the deepest feelings that we don't want to keep inside. If you too would like to share your story, write to us at  [email protected] .

×